ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطهی مفهوم نماد و استعاره در اندیشهی ریکور
در این نوشتار بهتبیین مفهوم نماد و استعاره در اندیشهی ریکور پرداخته، سپس تلاش میشود رابطهی آندو، در چشمانداز کلی فلسفهی وی، بهنحوی مورد بررسی قرارگیرد که بتواند پاسخگوی سؤالات زیر باشد: آیا مفهوم نماد و استعاره در ریکور بهیک معنا بهکار میروند یا در دو حوزهی کاملا متفاوت معنا میشوند؟ نحوهی رابطهی ایندو مفهوم در تفکر ریکور بهچه صورت است، آیا ارتباط مفهومی یا کارکردی با یکدیگر دارند؟ ریکور چگونه از هریک از این مفاهیم برای بسط هرمنوتیک خود بهره میبرد؟ ریکور ضمن تبیین این مفاهیم، تلاش میکند هر یک را از طریق دیگری معنا نماید و میان آندو وجه اشتراکی قائل میشود که میتواند سرچشمهی ارتباط و بسط معنای آنها باشد. وی با اشاره بهویژگی زبانیبودن نماد و استعاره و از اینرو تفسیرپذیر بودن آنها، میان آندو کارکرد مشترکی در حوزههای مربوط به معرفتشناسی و هستیشناسی لحاظ مینماید.. باتوجهبه محوریت مبحث نماد و استعاره در هرمنوتیک ریکور، پژوهش حاضر میتواند در فهم کلی هرمنوتیک وی و درک تمایز آن با اندیشهی فلاسفهی هرمنوتیک دیگر، نقش بنیادینی داشته باشد.
https://jop.ut.ac.ir/article_58361_e9856c8e546dc709afd6765f7aaa9042.pdf
2016-02-20
1
137
10.22059/jop.2016.58361
نماد
استعاره
زبان
هرمنوتیک
تأمل
سیده اکرم
برکاتی
barakati1360@gmail.com
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته فلسفه دانشگاه مشهد
LEAD_AUTHOR
محمدکاظم
علمی سولا
email: elmi@ferdowsi.um.ac.ir
2
دانشیار گروه آموزشی فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه مشهد
AUTHOR
B. Thompson, John (1981), Critical Hermeneutics, A Study in the Thought of Paul Ricoeur and Jurgen Habermas, New York: Cambridge University Press.
1
Dictionary of Philosophy and Psychology (1960), Ed. James Mark Baldwin.
2
Ihde, Don (1974),'Introduction to Paul Ricoeur', The conflict of Interpretations: Essays in Hermeneutics, ed. By Don Ihde, Evanston: NorthWestern University Press.
3
Pellaeur, David (1995), 'The Symbol Gave Rize to Thought', The Philosophy of Paul Ricoeur, By Lewis Edvin Hahn, Vol.xxII, Peru, Illinoise: Open Court Publishing Company.
4
Ricoeur, Paul (1967), The Symbolism of Evil, Trans. E.Buchanan, New York- Evanston- Londen: Harper and Row.
5
---------------- (1970), Freud and Philosophy: an Essay on Interpretation, trans. Denis Savage, New Haven: Yale University Press.
6
---------------- (1974/a), 'Existence and Hermeneutics', in the Conflict of Interpretation: Essays in Hermeneutics. Ed. D. Ihde, Evanston: Northwestern University Press.
7
---------------- (1974/b), 'The Hermeneutics of Symbols and Philosophical Reflection: I,II, in the Conflict of Interpretation: Essays in Hermeneutics.
8
---------------- (1974/c), 'The Question of The Subject: The Challenge of Semiology', in the Conflict of Interpretation: Essays in Hermeneutics.
9
---------------- (1976), Interpretation Theory: Discours and The Surplus of Meaning, The Texas Christian University Press.
10
---------------- (1978),' The Metaphorical Process as Cognition, Imagination, and Feeling', Critical Inquiry, Vol. 5, No.1.
11
---------------- (1984), Time and Narrative, trans. Kathleen Blamey and David Pellauer, Chicago: University of Chicago Press.
12
---------------- (1994), ' Imagination in Discours and in Action', Rethinking Imagination, Gillian Robinson and John Rundell (eds.), Londen: Routledge.
13
---------------- (1995), 'Reply to Michel philibert', The Philosophy of Paul Ricoeur, By Lewis Edvin Hahn, Vol.xxII, Peru, Illinoise: Open Court Publishing Company.
14
Stanford, W. B, Greek Metaphor, Oxford, 1936.
15
Webster' s Third New International Dictionary (1966).
16
ORIGINAL_ARTICLE
تحول آرای فلسفی یورگن هابرماس درباره ی نقش دین در حوزه ی عمومی
بعضی از صاحب نظران یورگن هابرماس را برجسته ترینفیلسوف زنده و نظریه پرداز اجتماعی به شمار می آورند. در عین حال دیدگاه های او درمورد نقش دین در حوزه ی عمومی تا حدودی مورد غفلت قرار گرفته است. در این مقاله،ضمن شرح و توضیح مبانی دیدگاه های فلسفی اولیه و بعدی هابرماس درباره ی دین، تحول نگرشاو به دین همچون یکی از منابع مشکلات درونی مدرنیته و سپس تلقی او از دین همچون منبع اصلی شوق و انگیزه برای پی ریختنزیست جهان فرهنگی ـ اجتماعی مطلوب بررسی شده است. نادیده گرفته شدن مطالعات متأخرهابرماس درباره ی نقش و جایگاه دین در دنیای معاصر مایه ی تأسف است، چراکه پروژه یمتأخر هابرماس فی الواقع کوششی است خلاق و مهم برای گذار به فرا سوی فرض هایسکولار که وجه بارز بسیاری از مطالعات مدرن در مورد دین است. هدف اصلی این مقالهبررسی انتقادی تفکر فلسفی هابرماس و تحول آرای او درباره ی نقش دین در عرضه یعمومی است و روش های به کار رفته در این پژوهش، تحلیل محتوا و مطالعه تطبیقی افکارهابرماس با تکیه بر رویکرد انتقادی است.
https://jop.ut.ac.ir/article_58365_01226a3efa493cc80cc8cd565cea3fe1.pdf
2016-02-20
21
38
10.22059/jop.2016.58365
فلسفه و دین
حوزه ی عمومی
جهان بینی اسطوره ای
جهان بینی دینی – مابعدالطبیعی
جهان بینی مدرن
معصومه
بهرام
masouram@yahoo.co.uk
1
دانشجوی دوره دکتری رشته فلسفه دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
حسین
غفاری
a_asgari@sbu.ac.ir
2
دانشیار گزوه فلسفه دانشگاه تهران
AUTHOR
منابع
1
Habermas, Jürgen. (1961) ‘The German Idealism of the Jewish Philosophers’, In Religion and Rationality: Essays on Reason, God, and Modernity, Edited and with an Introduction by Eduardo Mendieta, Cambridge, Mass.: MIT Press.
2
Habermas, Jürgen (1974) ‘On Social Identity’, Telos 19 (Spring), pp. 91-110.
3
Habermas, Jürgen (1976) Legitimation Crisis, Translated by Thomas McCarthy, London: Heinemann Educational.
4
Habermas, Jürgen (1979) Communication and the Evolution of Society, Translated and with an Introduction by Thomas McCarthy, London: Heinemann.
5
Habermas, Jürgen (1984) The Theory of Communicative Action I: Reason and the Rationalization of Society, Translated by Thomas McCarthy, Cambridge: Polity.
6
Habermas, Jürgen (1987) The Theory of Communicative Action II: Reason and the Rationalization of Society, Translated by Thomas McCarty, Cambridge: Polity.
7
Habermas, Jürgen (1988) ‘Transcendence from Within, Transcendence in the Wold’, In Religion and Rationality: Essays on Reason, God, and Modernity, Edited and with an Introduction by Eduardo Mendieta, Cambridge, Mass.: MIT Press.
8
Habermas, Jürgen, (1991) ‘To Seek to Salvage an Unconditional Meaning Without God is a Futile Undertaking: Reflections on a Remark of Max Horkheimer’, In Religion and Rationality: Essays on Reason, God, and Modernity, Edited and with an Introduction by Eduardo Mendieta, Cambridge, Mass.: MIT Press.
9
Habermas, Jürgen (1992) Postmetaphysical Thinking: Philosophical Essays, Translated by William Mark Hohengarten, Cambridge: Polity Press.
10
Habermas, Jürgen (1997) The Liberating Power of Symbols: Philosophical Essays, Cambridge: Polity Press.
11
Habermas, Jürgen (2001) The Postnational Constellation: Political Essays,Translated, Edited and with an Introduction by Max Pensky, London: Polity Press.
12
Habermas, Jürgen (2002a) Religion and Rationality: Essays on Reason, God, and modernity,Edited and with an Introduction by Eduardo Mendieta, Cambridge, Mass.: MIT Press.
13
Habermas, Jürgen (2002b) ‘Religiousness in a Secular Context’, Habermas’s Lecture at Tehran University, Tehran: Scientific and Cultural Monthly Magazine 26 (May), pp. 17-19.
14
Habermas, Jürgen (2003a) ‘Fundamentalism and Terror’, In Philosophy in a Time of Terror: Dialogues with Jurgen Habermas and Jacques Derrida, Chicago and London: University of Chicago Press.
15
Habermas, Jürgen (2003b) The Future of Human Nature, Oxford: Polity.
16
Habermas, Jürgen. (2005) ‘Religion in the Public Sphere’, http://www.Holbergprisen.No/downloads/diverse/hp/hp-2005/2006. Lecture Presented at the Holberg Prize Seminar, 29 November, pp. 1-14.
17
Habermas, Jürgen (2006a) ‘Religion in the Public Sphere’, European Journal of Philosophy 14 (1), pp. 1-25.
18
Habermas, Jürgen And Ratzinger, J. (2006b) The Dialectics of Secularization: On Reason and Religion, Edited with a Foreword by Florian Schuller, Translated by Brian McNeil, C.R.V. San Francisco: Ignatius Press.
19
Habermas, Jürgen, (2008) Between Naturalism and Religion, Cambridge: Polity Press.
20
Habermas, Jürgen (2010) An Awareness of What Is Missing: Faith and Reason in a Past-Secular Age, Cambridge: Polity Press.
21
Habermas, Jürgen (2011) ‘The Political: The Rational Meaning of a Questionable Inheritance of Political Theology’, In The Power of Religion in the Public Sphere, Columbia: Columbia University Press.
22
Habermas, Jürgen (2013) ‘Reply to My Critics’, In Habermas and Religion: Edited by Craig Calhoun, Eduardo Mendieta and Jonathan VanAntwerpen, Cambridge: Polity Press, pp. 347-390.
23
Horkheimer, Max (2005) ‘Theism and Atheism’, In The Frankfurt School on Religion: Key Writings by the Major Thinkers, Edited by Eduardo Mendieta, New York and London: Routledge, pp. 213-223.
24
Lalonde, Marc. Philippe (1999) Critical Theology and the Challenge of Jurgen Habermas: Toward a Critical Theory of Religious Insight, New York: Peter Lang.
25
Lalonde, Marc. Philippe (2007) From Critical Theology to a Critical Theory of Religious Insight, New York: Peter Lang.
26
Marx, Karl and Engels, Friedrich (1957) The Holy Family, or Critique of Critical Criticism: against Bruno Bauer and Company, Moscow: Foreign Languages Publishing House.
27
Pals, Danil L. (1996) Seven Theories of Religion, New York: Oxford University Press.
28
ORIGINAL_ARTICLE
دریدا و هوسرل : تعلیق یا تمکین
یکی از منابع فکری دریدا و رویکرد ساختارزدایی ، اندیشه های هوسرل و روش پدیده شناسی است .دریدا از منتقدان جدی هوسرل و در عین حال به طور آشکار وپنهان تحت تاثیر عمیق وی نیز است . نقد عمده وی به هوسرل، به چالش کشیدن این ادعا است که بایستی در ساحت معرفت شناسی تمامی پیش فرض ها را به یک سو نهاد . من استعلایی به عنوان فاعل چنین فعلی است . دریدا مدعی است که خود این من استعلایی از دایره فرایند به تعلیق در آوردن پدیده شناسی بیرون می ماند . دریدا بر این باور است که هوسرل نیز یکی از بانیان متافیزیک حضور در قرن بیستم است. اوج متافیزیک حضور هوسرل در تلقی وی از نشانه ظهور پیدا کرده است .با این حال وی در تکوین ساختارزدایی ، هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ محتوا از پدیده شناسی بهره های فراوان برده است . به اجمال اینکه این مقاله از دو بخش تشکیل شده است. دربخش اول نقد دریدا به هوسرل مورد ارزیابی قرار می گیرد و در بخش دوم تاثیرات هوسرل و پدیده شناسی بر دریدا و ساختارزدایی بررسی می شود .
https://jop.ut.ac.ir/article_58366_b9e41fb7d3d8eb9acc266c39db586be2.pdf
2016-02-20
39
56
10.22059/jop.2016.58366
دریدا
هوسرل
پدیده شناسی
ساختارزدایی
دیفرانس
مهدی
خبازی کناری
mkenari@yahoo.com
1
استادیار فلسفه های جدید و معاصر غرب گروه فلسفه دانشگاه مازندران
LEAD_AUTHOR
رشیدیان، عبدالکریم (1384) هوسرل در متن آثارش، تهران : نشر نی.
1
انگلس, فردریش (1382) آنتی دورینگ یا انقلاب در علم ، تهران .انتشارات جامی.
2
هوسرل، ادموند. (1386) تأملات دکارتی ، مقدمه ای بر پدیده شناسی، ترجمه ی : عبدالکریم رشیدیان تهران: نشر نی.
3
Derrida, Jacques (1973). Speech and Phenomena and Other Essays on Husserl's Theory of Signs, Trans. David B. Allison and Newton Garver, USA: North Western University Press.
4
Derrida, Jacques (1982/a) Margins of Philosophy, Trans. Alan Bass, Great Britain: The Harvester Press.
5
Derrida, Jacques. (1982/b) Positions, Trans. A. Bass, London: Athlone.
6
Derrida, Jacques (1989) Edmund Husserl's Origin of Geometry: An Introduction, Trans. John P. Leavey, Lincoln and London: University of Nebraska Press.
7
Derrida, Jacques (2002) Writing and Difference, Trans. Alan Bass, London: Routledge.
8
Harland, Richard (1994) Superstructuralism, London and New York: Routledge.
9
Howells, Christina (1999) Derrida, Deconstruction from Phenomenology to Ethics, Cambridge: Polity Press.
10
Mooney, Timothy (1994) History of philosophy vol II, Ed. by Richard Kearney, New York: Rout
11
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی و نقد انتقادات فخررازی به حدوث روحانی نفس ناطقه از دیدگاه ابن سینا
حادث یا قدیم بودن نفس ناطقه انسانی از مسائل چالش برانگیز و قدیمی فلسفه است. ابن سینا در مقابل افلاطون که نفس را قدیم می دانست، با اقامه براهینی در صدد اثبات حدوث نفس بر می آید. در مقابل، فخررازی با طرح انتقاداتی به براهین ابن سینا، نظریه او به چالش می کشاند. در پژوهش حاضر اثبات می گردد که اشکالات فخر رازی ناشی سوء برداشت او از مبانی ابن سینا در اثبات ماده اولی از طریق برهان فصل و وصل، وحدت نوعی نفوس انسانی و تمایز افراد آن با اعراض مفارق، علّت معّد بودن استعداد بدنی جهت افاضه نفس ناطقه از سوی عقل فعّال، براهین ابن سینا در محال بودن تناسخ و قاعده "لا معطل فی الوجود" می باشد. هر چند مبانی ابن سینا در برخی زمینه ها مانند تعلق نفوس جزئی و خیالی به ابدان افلاک بعد از قطع تعلق بدنی، توانائی پاسخ گوئی به اشکالات رازی را ندارد.
https://jop.ut.ac.ir/article_58367_e944fae05515e314cb3e89d5c44edaea.pdf
2016-02-20
57
73
10.22059/jop.2016.58367
کلید واژگان: فخررازی
ابن سینا
نفس
حدوث
تناسخ
محمود
صیدی
m.saidiy@yahoo.com
1
استادیار گروه فلسفه دانشگاه شاهد
LEAD_AUTHOR
سید محمد
موسوی
mmusawy@gmail.com
2
استادیار گروه فلسفه دانشگاه علوم اسلامی رضوی
AUTHOR
منابع
1
ابن سینا، حسین بن عبدالله(۱۳۶۳)، المبدا و المعاد، تصحیح عبد الله نورانى، تهران: موسسه مطالعات اسلامى.
2
ــــــــــــــــ(۱۳۷۱)، المباحثات، تصحیح محسن بیدار فر، قم: بیدار.
3
ــــــــــــــــ(۱۳۷۵/الف)، شرح الإشارات و التنبیهات(مع المحاکمات)، قم: نشر البلاغه.
4
ــــــــــــــــ(۱۳۷۵/ب)،النفس من کتاب الشفاء، تحقیق حسن زاده آملی، قم، بوستان کتاب.
5
ــــــــــــــــ(۱۳۷۹)، النجاة، تصحیح محمد تقى دانش پژوه، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
6
ــــــــــــــــ(۱۳۸۵)،الالهیات من کتاب الشفاء، تصحیح حسن حسنزاده آملى، قم: بوستان کتاب.
7
ــــــــــــــــ(۲۰۰۷)، رسالة احوال النفس، تصحیح فواد الاهوانى، پاریس: دار بیبلیون.
8
رازى، محمد بن عمر(۱۳۷۳)، شرح عیون الحکمة، تصحیح محمد حجازى، تهران: موسسة الصادق.
9
ــــــــــــــــ(۱۳۸۱)، منطق الملخص، تصحیح قراملکى و اصغرىنژاد، تهران: دانشگاه امام صادق( ع).
10
ــــــــــــــــ(۱۳۸۴)، شرح الاشارات و التنبیهات، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگى.
11
ــــــــــــــــ (۱۹۸۶)، الأربعین فی أصول الدین، قاهره: مکتبة الکلیات الأزهریة.
12
ــــــــــــــــ(۱۴۰۶)،النفس و الروح و شرح قواهما، تصحیح دکتر معصومى، تهران: افست.
13
ــــــــــــــــ(۱۴۰۷)، المطالب العالیه من العلم الالهی، تصحیح سقا احمد حجازی، دار الکتاب العربی، بیروت.
14
ــــــــــــــــ(۱۴۱۱الف)، المباحث المشرقیة فى علم الالهیات و الطبیعیات، تصحیح محسن بیدار فر، قم: انتشارات بیدار.
15
ــــــــــــــــ(۱۴۱۱ب)، المحصل، تصحیح دکتر اتاى، عمان: دار الرازی.
16
شیرازی، محمد ابن ابراهیم(۱۹۸۱)، الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، بیروت: دار احیاء التراث.
17
ــــــــــــــــ(۱۳۶۳)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوى، تهران: موسسه تحقیقات فرهنگى.
18
طوسى، نصیر الدین(۱۴۰۵)، تلخیص المحصل، بیروت: دار الاضواء.
19
میرداماد، باقر(۱۳۷۴)،قبسات، تصحیح مهدى محقق، تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
20
ORIGINAL_ARTICLE
مابعدالطبیعة در عالم اسلام و جایگاه ترجمه های عربی در فلسفه اسلامی
سابقه مباحث مابعدالطبیعی را، حداقل بنحو متفرق و ضمنی، میتوان به ماقبل ارسطو رساند، امّا بحث از فلسفه اولی و مابعدالطبیعة بطور رسمی و بعنوان علمی مستقل و متمایز با کتاب مابعدالطبیعة آغاز میشود. در نهضت ترجمۀ یونانی-عربی مابعدالطبیعة از اهم کتبی بود که مورد توجه قرار گرفت و ترجمه های متعدد از قسمتهای مختلف آن توسط مترجمین متفاوت در طی چند دوره حاصل شد. کثیری از این تراجم باقی نیست و البته در مجموع ترجمه ای از بخش عمده مابعدالطبیعة داریم. اطلاع از این ترجمه ها ازطرق متعدد و از منابع مختلف قابل حصول است. براساس اطلاعی که از ترجمهمابعدالطبیعة حاصل میشود و مقایسه و استفاده از روایت مفصل و دقیق حنین از ترجمه کتب طبّی، میتوان مدعی شد ترجمه های عربی و مترجمان عرب زبان خارج از نهضت فلسفی عالم اسلامی- عربی و صرفاً بعنوان ممهّد و مقدمه آن نبودند، بلکه آنها را باید جزئی مهم و شاید اساسی از خود این جریان فلسفی تلقی کرد.
https://jop.ut.ac.ir/article_58369_cb0096e98203cd988d1757cf367e683c.pdf
2016-02-20
75
94
10.22059/jop.2016.58369
مابعدالطبیعة
ترجمه عربی مابعدالطبیعة
ارسطو
فلسفه اسلامی
تفسیر ابن رشد
احمد
عسگری
a_asgari@sbu.ac.ir
1
استادیار گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه شهید بهشتی
LEAD_AUTHOR
اسکندر
صالحی
s.salehy5850@gmail.com
2
nدانشجوی مقطع دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
AUTHOR
منابع
1
ابن رشد (1377 ه. ش.) تفسیر مابعدالطبیعة، (دوره چهار جلدی)، تهران: انتشارات حکمت (افست از طبع بیروت).
2
ابن سینا، "الإلهیات" من کتاب الشفاء (بیتا) تحقیق الأب قنواتی، و سعید زاید، راجعه و قدّم له ابراهیم مدکور، الجمهوریة العربیة المتحد.
3
ابن الندیم (1422 ه. ق.) الفهرست، ضبطه و شرحه و علّق علیه و قدّم له یوسف علی طویل، بیروت: دارالکتب العلمی.
4
ارسطو (1387 ه. ق.) نخستین مقاله مابعدالطبیعةموسوم به مقالةالالف الصغری، ترجمه اسحق بن حنین، تفسیر یحیی بن عدیّ، ترجمه فارسی از سید محمد مشکوة، تهران.
5
بدوی (1978) ارسطو عند العرب: دراسةو نصوص غیر منشورة، الکویت: وکالة المطبوعات،الطبعة الثانیة.
6
حنین بن اسحق (1379 ه. ش.) رسالةحنین ابن اسحق الی علی بن یحیی فی ذکر ما ترجم من کتب جالینوس،(متن عربی با ترجمه فارسی از مهدی محقّق)، تهران: مؤسّسـۀ مطالعات اسلامی دانشگاه تهران-دانشگاه مک گیل.
7
الفارابی (1970) کتاب الحروف، حقّقه و قدّم له و علّق علیه محسن مهدی، بیروت: دارالمشرق.
8
فارابی (1393) "فی اغراض مابعدالطبیعة"، تحقیق و تصحیح انتقادی از لیلا کیان خواه، دوفصلنامه جاویدان خرد، سال یازدهم، شماره دوم، پاییز و زمستان، صفحات 119-157.
9
القفطی (1429ه. ق.) تاریخ الحکماء: و هو مختصر الزوزنی المسمی المنتخبات و الملتقطات من إخبار العلماء بأخبار الحکماء، تحقیق یولیوس لیبّرت، ترجم حواشیها و مقدمتها و أضاف إلیها محمّد عونی عبدالرئوف، القاهرة: مکتبة الآداب.
10
کلباسی، حسین و محمد زارع (1382) "تفسیر مابعدالطبیعة" در دانشنامه جهان اسلام، جلد 7، صفحات 712-717.
11
یحیی بن عدیّ (1418 ه. ق.) " تفسیر یحیی بن عدیّ للمقالة الأولی من کتاب أرسطوطالیس المرسوم بمطا طافوسیقا أی ما بعد الطبیعیات و هی الموسومة بألف الصغری"، فی رسائل فلسفیةللکندی و الفارابی و ابن باجه و ابن عدیّ، حققها و قدّم لها عبدالرحمن بدوی، دارالاندلس، صفحات 168-203.
12
Aristotle (1848-1849), Aristotelis Metaphysica, Herman Bonits, Bonnae:Marcus.
13
Aristotle (1895), Aristotelis Metaphysica, Wilhelm von Christ, Lipsiae.
14
Aristotle (1924) Metaphysics: a revised text with introduction and commentary, David Ross, Oxford: Clarendon Press.
15
Aristotle (1957), Aristotelis Metaphysica, Werner Jaeger, Oxford: Oxford University Press, (Oxford Classical Texts).
16
Averroès (1938-1948) Tafsir ma baʽd at-tabiʽat (“Grand Commentaire” de la Métaphysics), Texte Arabe Inédit, Établi par Maurice Bouyges, vol. 2-4 (Texte 1-3), Beirut.
17
Bergsträsser, G. (1925) Ḥunain Ibn Isḥāq, Leipzig.
18
Bertolacci, Amos (2006) The Reception of Aristotle’s Metaphysics in Avicenna’s Kitāb Al-Šifā, Brill.
19
Bouyges, Maurice (1952) Tafsir ma baʽd at-tabiʽat (“Grand Commentaire” de la Métaphysics) Notice, vol. 1, Beirut.
20
D’Ancona, Cristina (2011) “Platonic and Neoplatonic Terminology for Being in Arabic Translation”, Studia graeco-arabica (The Journal of the Project Greek into Arabic Philosophical Concepts and Linguistic Bridges), (1).
21
Endress, Gerhard (2012) Platonizing Aristotle: “The Concept of ‘Spiritual’ (rūḥānī) as a Keyword of the Neoplatonic Strand in Early Arabic Aristotelianism” Studia graeco-arabica (The Journal of the Project Greek into Arabic Philosophical Concepts and Linguistic Bridges), (2).
22
Endress, Gerhard, & Gutas, Dimitri (eds), A Greek-Arabic Lexicon, Brill.
23
Gutas, Dimitri (1987) “Notes and Texts from Cairo Manuscript, II: Texts from Avicenna’s Library in a Copy by Ἁbd-ar-Razzāq aṣ-Ṣiġnāḫī” Manuscripts of the Middle East, 2, pp. 8–17.
24
Kirwan, Christopher (1998) Aristotle Metaphysics: Book Γ, Δ, and Ε, Oxford: Clarendon Press, (first published 1971).
25
Menn, Stephen (1995) “The Editors of the Metaphysics”, Phronesis, vol. XL/2, pp. 202-208.
26
Menn, Stephen (2008) “Al-Farabi’s Kitab Al-Huruf and His Analysis of the Senses of Being” Arabic Sciences and Philosophy, vol. 18, pp. 59–97.
27
Menn, Stephen, “Aristotle” (2005), in The Encyclopedia of Philosophy, 2nd edition (2006), ed. Donald Borchert, Mcmillan.
28
Walzer, Richard (1962) “On the Arabic Versions of Book Α, α, and Λ of Aristotle’s Metaphysics” in Walzer, Greek into Arabic: Essays on Islamic Philosophy, Harvard University Press.
29
Wisnovsky, Robert (2003) Avicenna’s Metaphysics in Context, Cornell University Press.
30
ORIGINAL_ARTICLE
اتانازی از منظر وظیفهگرایی عقلباور کانت
اتانازی، از جمله مسائل مطرح در مراقبتهای پایان حیات است. بسیاری از انسانها، خواهان آن هستند که در پایان عمر خود، درد و رنجی نبینند و سربار دیگر اعضای خانواده خویش نباشند؛ در کنار این افراد، پزشکان زیادی میکوشند تا مرگ راحت و آرامی برای آنها مهیا کنند. بعضی از اَشکال اتانازی، هم اکنون به صورت قانونی در برخی از کشورهای جهان در حال انجاماند و یا روند قانونیشدن را طی میکنند؛ البته، این پدیده مخالفان بسیار جدیای نیز دارد. در میان بررسیهای پزشکی، فقهی، حقوقی، اخلاقی و...، تحلیل اخلاقی اتانازی جایگاه ویژهای دارد. این مقاله، اتانازی را از منظر وظیفهگرایی عقل باور، با توجه به پارهای از مهمترین اصول و مبانی اخلاقی کانت که یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان در حوزه اخلاق است، مورد مداقه قرار داده تا رَوایی انواع مختلف آن را بررسی کند. در این بررسی نشان داده شده که صرفاً دو نوع از اتانازی را میتوان بر پایه این اصول و مبانی مجاز دانست.
https://jop.ut.ac.ir/article_58371_bf337f4dd45649e87cd107dc0e3a9f04.pdf
2016-02-20
95
113
10.22059/jop.2016.58371
وظیفهگرایی
اخلاق
اتانازی
عقل
کانت
محمدجواد
موحدی
movahedi.mj@riqh.ac.ir
1
استادیارگروه اخلاق کاربردی پژوهشگاه قرآن و حدیث قم
LEAD_AUTHOR
کمال
حیدری
k-heidari110@yahoo.com
2
دانشیار دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
AUTHOR
منابع
1
اسلامی، سید حسن (1386)، کرامت انسانی و حق بِهْمرگی، جلد5، تهران، همایش اصول و مبانی کرامت انسان.
2
پالمر، مایکل (1385)، مسائل اخلاقی، ترجمه علیرضا آل بویه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول.
3
پنس، گرگوری ای (1373)، موارد کلاسیک در اخلاق پزشکی، دو جلد، تهران، انتشارات وزارت بهداشت، چاپ اول.
4
کانت، ایمانوئل (1388)، فلسفهفضیلت، ترجمه منوچهر صانعی دره بیدی، تهران، نقش و نگار، چاپ سوم.
5
کانت، ایمانوئل (1369)، بنیادمابعدالطبیعهاخلاق، ترجمه حمید عنایت و علی قیصری، تهران، انتشارات خوارزمی.
6
کانت، ایمانوئل (1378)،درسهایفلسفهاخلاق، ترجمه منوچهر صانعی دره بیدی، تهران، نقش و نگار.
7
کانت، ایمانوئل (1380)، مابعدالطبیعهاخلاق،مبانیمابعدالطبیعیتعلیمفضیلت (فلسفهفضیلت)، ترجمه منوچهر صانعی دره بیدی، تهران، نقش و نگار.
8
محقق داماد، مصطفی (1373)، انتحار، مجموعه مقالات کنگره اخلاق پزشکی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات اخلاق پزشکی، 61-52.
9
محمدرضایی، محمد (1379)، تبیین و نقد فلسفه اخلاق کانت، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه، چاپ اول.
10
نظری توکلی (1390)، سعید و فاطمه کراچیان ثانی، بررسی تطبیقی اتانازی غیرداوطلبانه فعال در اخلاق وظیفه گرای کانتی و فضیلت گرای اسلامی، اخلاق پزشکی، سال 5، شماره 15، 189-163.
11
Baergen, Ralph (2001), Ethics at the End of Life, Canada: Wadsworth, First Edition.
12
Kant, Immanuel (1964), Groundwork of the Metaphysics of Morals, Translated by H. J. Paton, New York: N. D, First Edition.
13
Kant, Immanuel (1969), Foundations of the Metaphysics of Morals, Translated by L. W. Beck, Edited by R. P. Wolff, New York: Macmillan Publication, First Edition.
14
Darwall, Stephen (2003), Deontology, London: Blackwell Publishing, First Edition.
15
Lacewing, Michael (2009), Euthanasia in: Key Themes in Philosophy, London: Routledge.
16
Lindsay, Ronald A. (2013), Euthanasia, in: the international encyclopedia of ethics, edited by hugh Lafollette, Volume 3, Wiley and Blackwell publishing, First Edition.
17
Lee, Patrick and Robert P. George (2008), Body–Self Dualism in Contemporary Ethics and Politics, Cambridge: Cambridge University Press, First Edition.
18
Nilsson, Fredrik (2005), Euthanasia and Deontology from a Utilitarian Perspective, Lunds Universitet, fpr 520, Biomedicinsk Etik hostterminen.
19
Onions, C. T. (1998), The Shorter Oxford English Dictionary Oxford, Clarendon Press, First Edition.
20
Telfer. Elizabet (2004), Philosophical approach to the Dilemma of death with dignity, www.euthanasia.cc/telfer.html
21
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیلی معرفتی از بساطت و غیریت وجود
وجود در فلسفه کانت به مفهومی مقولی بدل میشود که با انکار عینیت وجود به مثابه کمال، در یک چرخش ذهنگرایانه جدایی ذهن و عین را نتیجه میدهد. اما خارجیت وجود مبنایی است که نمیتوان به آسانی از آن عبور کرد؛ هرچند با مشکل بساطت و غیریت، و تاریخی و فراتاریخی بودن مواجه است. مسئله این است که چگونه باید از تنگنای این تعارضات عبور کرد. با فرض قاعده فرعیه، میتوان ضمن نقد سفسطه، به اثبات وجود به مثابه امر مشترک میان عین و ذهن راه یافت. حقیقت هستی بسیط است و در بساطتاش سیطره مطلق بر هر کثرتی دارد و از همین رو به مثابه کل، تمام کثرات را در خود دارد و بدون استثنا برای همه هست. به اینترتیب، بر اساس تشکیک وجود، غیریت هستی را باید ناشی از حدود بساطت آن دانست. هرآنچه بهرهمند از هستی است با هستی بسیط مواجه است، مواجههای که تکین و خاص است. هستی حقیقت بسیطی است که در مقام تحقق در دیگری حضور یافته و بساطت آن غیبت تلقی میشود، حال آنکه غیریت، چیزی جز تعین بساطتِ «هستی» نیست.
https://jop.ut.ac.ir/article_58372_64ed110eaabe8d41d8a8f224a7e9fc94.pdf
2016-02-20
115
126
10.22059/jop.2016.58372
هستی
معرفت
بساطت
غیریت
من
دیگری
میلاد
نوری یالقوزآغاجی
nourimilad79@yahoo.com
1
دانشجوی دوره دکتری رشته فلسفه دانشگاه شهید مطهری
LEAD_AUTHOR
روح الله
عالمی
ralami@ut.ac.ir
2
دانشیار بازنشسته گروه فلسفه دانشگاه تهران
AUTHOR
منابع
1
اینوود، مایکل (1338)، فرهنگ فلسفی هگل، ترجمع حسن مرتضوی، مشهد، نشر نیکا.
2
بدوی، عبدالرحمن (1979م)، ربیع الفکر الیونانی، بیروت دارالقلم، چاپ پنجم.
3
بدیو آلن (1392)، بنیاد کلیگرایی، ترجمه صالح نجفی و مراد فرهادپور، تهران، انتشارات ماهی، چاپ دوم.
4
راداکریشنال سروپالی (1368)، تاریخ فلسفه شرق و غرب، ترجمه خسرو جهانداری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
5
صادقی رضا (1388)، «نگاه انتقادی به ابعاد معرفتی ایدهآلیسم»، معرفت فلسفی، سال ششم، شماره چهارم، 137-105.
6
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1381)، الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه العقلیه، تصحیح، تحقیق، و مقدمه احمد احمدی، به اشراف محمد خامنه ای، تهران، بنیاد حکمت صدرا.
7
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1387)، المظاهر الالهیة فی اسرار العلوم الکمالیة، به تحقیق محمد خامنهای، تهران، بنیاد حکمت صدرا.
8
کانت، امانوئل (1376)، تمهیدات، ترجمه غلامعلی حداد عادل، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چاپ اول.
9
کاپلستون، فردریک (1388)، تاریخ فلسفه یونان و روم، ترجمه سید جلالالدین مجتبوی، تهران، انتشارات سروش.
10
گاتری، دبیلو. کی. سی (1376)، تاریخ فلسفه یونان، ترجمه مهدی قوام صفری،. تهران، انتشارات فکر روز، ج6.
11
Immanuel Kant (2010) The Critique of Pure Reason, trans. J.M.D. Mikeljohn, publication of the Pennsylvania State University.
12