TY - JOUR ID - 82509 TI - واکاوی رابطۀ فهم با استعاره، روایت و کنش در اندیشۀ ریکور JO - فلسفه JA - JOP LA - fa SN - 2008-1553 AU - برکاتی, سیده اکرم AU - شاقول, یوسف AU - صافیان, محمدجواد AD - دانش‌آموختۀ دکتری فلسفۀ دانشگاه اصفهان AD - دانشیار گروه فلسفۀ دانشگاه اصفهان Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 19 IS - 1 SP - 21 EP - 40 KW - ریکور KW - فهم KW - استعاره KW - روایت KW - کنش DO - 10.22059/jop.2021.302526.1006517 N2 - در مواجهه با متون ادبی، آثار هنری،  فیلم‌ها و ... که سرشار از نسبت‌های میان استعاره‎، روایت‌ و کنش‌ هستند، ممکن است همواره این پرسش مهم مطرح شود که نسبت آن‌ها با یکدیگر و نیز نسبت آن‌ها با فهم ما چگونه است؟ در پژوهش حاضر برای پاسخ به این مسئله، اندیشۀ ریکور را بررسی می‌کنیم. نظریۀ ما این است که فهم در تفکر ریکور، از ویژگی استعاری، روایی و کنش‌مندی برخوردار است. ویژگی استعاری فهم در تفکر ریکور را بر اساس ساختار «به‌منزلۀ» در فهم و درک شباهت‌ها در عین تفاوت‌ها نشان خواهیم داد. در تلقی ریکور روایت و طرح روایی نیز مانند استعاره، امور همگون را از میان امور ناهمگون و متکثر گرد می‌آورد و وحدتی نظام‌مند به آن می‌بخشد. به نظر وی، ابداع و خلاقیت روایی در ارتباط ‌با ارجاع به واقعیت، می‌تواند منشأ کنش‌های فرد و نمودار نسبت فهم و کنش باشد. به ‌این ‌ترتیب، می‌توان گفت در اندیشۀ ریکور، استعاره، روایت و کنش از وجوه ذاتی فهم هستند و در فهم، به نحو مبنایی در ارتباط با یکدیگر قرار دارند. از آنجا که وی در حوزة هرمنوتیک، متن و فهمِ متن را به فراسوی نوشتار بسط می‌دهد، تحلیل این مطلب، ما را از اهمیت نوع مواجهه‌مان با انواع متون، در مفهوم گستردۀ آن آگاه خواهد کرد. UR - https://jop.ut.ac.ir/article_82509.html L1 - https://jop.ut.ac.ir/article_82509_7394396926470132f46b9d42789692de.pdf ER -