نویسنده

• دکتر محمد علی اژه ای

چکیده

دو تفسیر اصلی برای تصدیق وجود دارد نخست تفسیری است که ما آنرا تفسیر اسنادی تصدیق خواهیم خواند و دیگری تفسیری است که می توان آن را اذعان به واقعیت داشتن معنای قضیه نامید مطابق تفسیر نخست تصدیق عبارت از نسبت دادن چیز یبه چیزی (جعل الشی شیئا) است این تفسیری است که به حکما منسوب است و خواجه نصیرالدین طوسی به دفاع از آن پرداخته است تفسیر دوم نظری است که ابن سینا و بهری پذیرفته اند و قطب رازی در برابر انتقادات خواجه به دفاع آن برخاسته است غرض از تحریر این مقاله ارزیابی پاسخهای قطب الدین رازی از انتقادات خواجه از نظر ابهری و دفاع از آن پرداخته است تفسیر دوم نظری است که ابن سینا و ابهری پذیرفته اند و قطب رازی در باربر انتقادات خواجه به دفاع آن برخاسته است غرض از تحریر این مقاله ارزیابی پاسخهای قطب الدین رازی که انتقادات خواجه از نظر ابهری و دفاع از دیدگاهی است که خواجه در باب ماهیت تصدیق پذیرفته است همچنین در مواردی ادله بیشتری در تایید خواجه اقامه خواهد شد.

عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

In his various books Avicenna has propounded a theory of judgment which is accepted by Logician Abhary. The theory can be called the propositional theory of judgment. The theory is heavily criticized by Tusi in his Naghd - altanzil. Razi, in his Essay, Resaleh - Ma’moolah, defended Avicenna - Abhary’s theory of judgment, and tried to show that Tusi’s arguments against the theory are defective.
The purpose of this article is to articulate Razi’s assessment of Tusi’s criticisms and to show that Razi’s rejection of Tusi’s arguments is unfair and misleading in its crucial points, and that he misunderstands Tusi’s central argument set forth by a differentiation he makes between the primary judgment and the secondary judgment. Some further evidences are offered in support of Tusi’s theory also.

کلیدواژه‌ها [English]

• -