نوع مقاله : علمی -پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
2 دانشیار گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
نلسون گودمن، در 1956، یک نظریهی نومینالیسم مرئولوژیکی وضع میکند، که طبق آن وجود چیزی جز فردهای انضمامی تصدیق نمیشود. این مقاله، که به بررسی رابطهی زیباییشناسی با نومینالیسم در فلسفهی گودمن میپردازد، نشان میدهد که زیباییشناسی گودمن یک زیباییشناسی نومینالیستی است. این ادعا از طریق بررسی نظریههای گودمن در مسائلِ تعریف هنر، محتوای هنر، و ارزش هنر توجیه میشود: (1) در مسئلهی تعریف، هنر ازطریق بعضی ویژگیهای نحوی و معنایی آثار هنری تعریف میشود، اما چنین نیست که این ویژگیها، ذاتی یا فصل ممیز هنر باشند؛ (2) در مسئلهی محتوا، در خصوص بازنمایی کلیات و ناموجودها و نیز در خصوص بیان، به جای فرض قلمروی وجودشناسانهای غیر از جهان فردها به منزلهی مرجع آثار هنری، ارجاع این آثار از طریق دلالت و تمثل همچنان به فردهای انضمامی است؛ (3) در مسئلهی ارزش، اگرچه شناخت به منزلهی ارزش هنری مشترک میان همهی آثار هنری دانسته میشود و رابطه ای درونی با آنها دارد، خاصِ آثار هنری نیست. از این رو، نمیتواند یک کارکرد ذاتی هنر باشد. این عدم تخطی زیبایی شناسی گودمن از نومینالیسم، خود، نتیجهی رعایت الزامات نومینالیسم در نظریهی نظامهای نمادی است، نظریهای که گودمن مسائل زیباییشناسی را در چارچوب آن پاسخ میدهد
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Goodman’s Aesthetics: Nominalistic or Non-nominalistic? Abstract
نویسندگان [English]
- a r 1
- ali akbar ahmadi 2
1
2 Allameh Tabataba'i University assistant professor
چکیده [English]
In 1956, Nelson Goodman offers a theory of mereological nominalism, according to which there is nothing but concrete individuals. This paper examines the relation of aesthetics to nominalism in Goodman’s philosophy and shows that Goodman’s aesthetics is a nominalist aesthetics. This claim is justified by exploring Goodman’s theories of ‘definition of art’, ‘artwork’s content’, and ‘value of art’: (1) in the problem of definition, art is defined by some syntactical and semantic features of works of art. But, these features are not essential parts; (2) in the problem of content, in the case of representation of universals and non-existents and in the case of expression, it does not suppose an ontological realm, but world of individuals as the referent of artworks. But, works of art still refer to individuals; (3) in the problem of value, although cognition – as artistic value – is common among all works of art and their relation is intrinsic, it is not unique to art. Hence, this cannot be an essential function of art. That Goodman’s aesthetics does not violate nominalism is itself the result of that Goodman’s theory of symbols, in which Goodman solves the aesthetic problems, does not violate nominalism.
کلیدواژهها [English]
- Nominalism
- Individual
- Definition of Art
- Representation
- Expression
- Value of Art