رابطه هنر و اخلاق در فلسفه ارسطو

محمدی وکیل, مینا

doi:10.22059/jop.2018.229223.1006273

نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسنده

مینا محمدی وکیل

استادیار گروه نقاشی دانشگاه الزهرا

https://doi.org/10.22059/jop.2018.229223.1006273

چکیده

از آنجا که ارسطو، در هر دو زمینة اخلاق و هنر دارای رسالاتی مستقل است، لذا مطالعة آن دو و توجه به رویکرد اخلاقی در هنر از مباحثی است که غالب شارحان فلسفة ارسطو به نحوی از انحا به آن پرداختهاند. اما نظریات ایشان دارای اختلافات و بعضاً تناقضات آشکار با یکدیگر، و گاه حتی در تقابل با آرای ارسطو است. این نکته را میتوان از یکسو ناشی از مفقود شدن بخشی از رسالة فن شعر و دیگر آثار ارسطو و از سوی دیگر، به دلیل اختلاط دو نوع حکمت عملی و ابداعی دانست؛ از آنجا که در رسالات ارسطو پیوند حکمت عملی و اخلاق بدیهی است؛ لذا این ارتباط به حکمت ابداعی و اخلاق نیز تسرّی یافته است. همچنین در تبیین مفهوم کاتارسیس، ارسطو دو نوع هدف اخلاقی و آموزشی در هنر را از یکدیگر تفکیک نموده و کاتارسیس را صرفاً مربوط به گونة پر شور و شوق و برانگیزانندة هنر دانسته است و نه گونة اخلاقی آن. نوشتار حاضر پس از بیان کلیات آرای ارسطو در باب هنر و اخلاق، روشن میکند که بر خلاف آنچه غالب شارحان ارسطو در ادوار مختلف تاریخی عنوان داشتهاند، نگاه ارسطو به هنر نگاهی مستقل از فواید مادی و اخلاقی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فلسفه

عنوان مقاله [English]

The Relation of Art and Ethics in Aristotle’s Philosophy

نویسنده [English]

چکیده [English]

Aristotle, the great Greek philosopher has many treatises on the subject of ethics and art, therefore, study of moral approach in art is among the subjects that has often engaged the commentators of Aristotle’s writings. Their opinions however, differ and at times are inconsistent with each other. Some even confront Aristotle’s view and oppose it. This in part may stem from the partially lost treatises on poetry and other subjects and on the other hand, because of the mixing of the two types of practical and innovative wisdom. Since in Aristotle’s treatises the relation between practical wisdom and ethics is evident, hence, it is also apparent in innovative wisdom and ethics. Also, in determining the meaning of catharsis, Aristotle separates the two ethical and educational objectives in art and regards catharsis merely related to epicurean form of art and not ethical. The current article reviews Aristotle’s opinion on art and ethics and clarifies that contrary to what the commentators of Aristotle’s writings have expressed in various historical periods, Aristotle’s perception of art is independent from materialistic and moral benefits.

کلیدواژه‌ها [English]

Aristotle
the Relation of Art and Ethics
Catharsis
Aristotle’s philosophy of art

مراجع

ارسطو (1343): فن شعر، ترجمة عبدالحسین زرینکوب، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، چاپ دوم.

ارسطو (1948): نامة ارسطوطالیس دربارة فن شعر، ترجمه یونانی به فارسی سهیل افنان، لندن، انتشارات لوزاک.

استراترن، پل (1380): آشنایی با ارسطو، ترجمة شهرام حمزهای، تهران، نشر مرکز.

راس، دیوید (1377): ارسطو، ترجمة مهدی قوام صفری، تهران، انتشارات فکر روز.

زرینکوب، عبدالحسین (1382): ارسطو و فن شعر، چاپ چهارم، تهران، انتشارات امیرکبیر.

ضیمران، محمد (1388): فلسفة هنر ارسطو، تهران، فرهنگستان هنر، چاپ دوم.

فارابی، ابونصر (1353): هماهنگی افکار دو فیلسوف «افلاطون و ارسطو» ترجمه و شرح عبدالمحسن مشکوهالدینی، تهران، شورای عالی فرهنگ و هنر.

کرول، نوئل (1392): هنر و قلمرو اخلاق، ترجمة محسن کرمی، تهران، نشر ققنوس.

مک اینتایر، الدسیر (1374): «پایان فضیلت یا نقد تفکر اخلاقی جوامع معاصر»، مجله معرفت، شماره 13، ترجمه محمدعلی شمالی، صص89-82.

مگی، بریان (1372): فلاسفة بزرگ، آشنایی با فلسفه غرب، ترجمه عزتالله فولادوند، تهران، انتشارات خوارزمی، چاپ اول.

هیوم، دیوید (1392): کاوش در مبانی اخلاق، ترجمة مرتضی مردیها، انتشارات مینوی خرد، تهران.

Adkins, Arthur (1966), “Aristotle and the Best Kind of Tragedy”, Classical Quartely, 16, 1: 78 – 102.

Aristotle (1902), Poetics, edited with critical notes and a translation by S. H. Bucher, third edition revised London & New York: Macmillan.

Aristotle (1920), Politics, trans. by Benjamin Jowett, Oxford: Clarendon.

Aristotle (2000), Nicomachean Ethics, trans. and ed. by Roger Crisp, Cambridge: Cambridge University Press.

Brunius, Teddy (1973), Catharsis, in Dictionary of the History of Ideas, Ed.-in-Chief Philip Wiener, 264-270, New York: Ch. Scribner’s Sons.

Devereux, G. (1970), The Structure of Tragedy and the Structure of the Psyche in Aristotle’s Poetics, in Psychoanalysis and philosophy: Essays in Memory of Ernest Jones, ed. by C. Hanly and M. Lazerowitz, New York: International Universities Press.

Eden, K. (1982), Poetry and Equity: Aristotle’s Defense of Fiction, Traditio, 38: 17 – 43.

Else, G. F. (1938), Aristotle on the Beauty of Tragedy, Harvard studies in Classical philology 49: 179 -204

Else, G. F. (1957), Aristotle’s Poetics: The Argument, Cambridge, MA: Harvard University Press.

Golden, L. (1976), The Clarification Theory of Katharsis, Hermes, 104: 437 – 52.

Halliwell, S. (1986), Aristotle’s Poetics, Chapel Hill: University of North Carolina Press.

Kraut, Richard (2014), Aristotle's Ethics, in The Stanford Encyclopedia of Philosophy, ed. By Edward N. Zalta, URL = <https:// plato.stanford.edu/entries/aristotle-ethics>.

Lear, J. (1988), Katharsis, Phronesis, 33: 297 – 326.

Mill, John Stuart (1863), Utilitarianism, London, Parker, Son, and Bourn.

Nehamas, A. (1992), Pity and Fear in the Retoric and the Poetics, in Essay on Aristotle’s Poetics, ed. By A. Rorty, Princeton, NJ, Princeton University Press.

Nussbaum, M. C. (1986), The Fragility of Goodness: Luck and Ethics in Greek Tragedy and Philosophy, Cambridge: Cambridge University Press.

Packer, M. (1984), The Conditions of Aesthetic Feeling in Aristotle’s Poetics, British Journal of Aesthetics, 24: 138 – 48.

Pappas, Nikolaos (2001), Aristotle , in The Routledge Companion to Aesthetics, ed. by Berys Gaut and Dominic Mclver Lopes, 15 – 26, London and New York, Routledge.

Rorty, A. (ed.) (1992), Essays on Aristotle’s Poetics, Princeton, NJ, Princeton University Press.

Ross, Sir David (1995), Aristotle, Sixth Edition, , London and New York, Routledge.

Zeller, E. (1897), Aristotle and the earlier Peripatetics, London: Longman.

رابطه هنر و اخلاق در فلسفه ارسطو

مراجع

مراجع

Aristotle (2000), Nicomachean Ethics, trans. and ed. by Roger Crisp, Cambridge: Cambridge University Press.

Brunius, Teddy (1973), Catharsis, in Dictionary of the History of Ideas, Ed.-in-Chief Philip Wiener, 264-270, New York: Ch. Scribner’s Sons.

دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 28خرداد 1396صفحه 75-93

دوره 15، شماره 1 - شماره پیاپی 28
خرداد 1396
صفحه 75-93