فلسفه - راهنمای نویسندگان

راهنمای نویسندگان

شیوه‌نامۀ مجلۀ فلسفه

شرایط پذیرش مقاله (راهنمای نویسندگان)

دو فصلنامۀ فلسفۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران، نشریّه‌‌ای علمی (علمی-پژوهشی) در حوزۀ مطالعات فلسفی است که شرایط پذیرش مقاله در آن به شرح زیر است:

ویژگی‌های کلّی مقاله

مقاله باید نتیجۀ تحقیقات نویسنده (نویسندگان) باشد.
مقاله نباید در نشریّۀ دیگری منتشر شده باشد و تا اتمام داوری نیز نباید به مجلّۀ دیگری فرستاده شود.
چاپ مقاله منوط به تأیید نهایی هیئت تحریریّه است.
گواهی پذیرش مقاله پس از تأیید هیئت داوران، به صفحۀ شخصی نویسنده در سامانه فرستاده خواهد شد.
مسئولیّت مطالب و محتوای مقاله بر عهدة نویسنده است.
ویراستار مجلّه در ویرایش ادبی و فنی مقاله بدون تغییر محتوای آن آزاد است.
حجم مقاله به‌هیچ‌‌وجه نباید بیش از بیست صفحه (تا 8000 واژه) شود.
نام کامل نویسنده/نویسندگان، مرتبۀ علمی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل، رشتۀ تحصیلی، رایانامۀ دانشگاهی، شماره تلفن نویسنده در صفحۀ جداگانه‌ای ضمیمه شود.
مقاله‌‌های ارسال‌شده، بازگردانده نخواهد شد.
ارسال مقاله تنها از طریق سامانۀ مجلّۀ ادب فارسی دانشگاه تهران به نشانی https://jop.ut.ac.ir امکان‌‌پذیر است (برای این کار ابتدا باید از طریق گزینۀ «ورود به سامانه» در سامانه ثبت نام کنید).

تذکر مهم: ترتیب نویسندگان و درج نویسندۀ مسئول در گواهی پذیرش، دقیقاً براساس آن چیزی خواهد بود که نویسندۀ مسئول در فرم سامانه در زمان ارسال مقاله تکمیل کرده است؛ لذا ضروری است برای ترتیب نویسندگان و انتخاب نویسندۀ مسئول قبل از ارسال مقاله به نظر نهایی رسیده باشید و دانشجویان دکتری که مقاله را برای دفاع خود نیاز دارند، لازم است این موضوع را حتماً با دانشگاه خود چک کنند؛ زیرا به هیچ‌وجه امکان تغییر سمت و ترتیب نویسندگان بعد از صدور گواهی پذیرش امکان ندارد.

اجزای مقاله

عنوان: نام کلّی مقاله که گویا و بیانگر محتوای مقاله باشد.
مشخصات نویسنده: شامل نام و نام خانوادگی نویسنده، مرتبۀ علمی، رشتۀ تحصیلی، دانشگاه محلّ تدریس یا تحصیل.
چکیده انگلیسی: با قلم Times New Roman با اندازۀ 11 باید مبسوط باشد (کمتر از 450 کلمه و بیشتر از 750 کلمه نباشد). همچنین این چکیده باید ساختار‌یافته باشد و شامل بخش‌های هدف،روش پژوهش، یافته‌ها و نتیجه‌گیری باشد که هر کدام در سطر یا پاراگرافی جداگانه نوشته ‎شوند.
چکیدۀ فارسی: شرح جامعی از مقاله با واژه‌های محدود (بین 200 تا 250 واژه) شامل تصویری کلّی از بیان مسئله، هدف، روش تحقیق و یافته‌‌ها.
واژه‌‌های کلیدی: شامل پنج تا هفت واژۀ تخصّصی که حتماً در متن چکیده آمده باشند و اهمّیّت آنها در مقاله بیش از سایر واژه‌‌ها باشد.
مقدّمه: شامل بیان مسئله، هدف و ذکر پیشینه، پرسش‌ها و فرضیه‌های پژوهشی و... مقاله (به اجمال).
پیکرۀ اصلی: شامل متن اصلی مقاله، مبانی نظری، بحث و تحلیل، تقسیم‌بندی‌های محتوایی.
نتیجه‌‌: شامل نتایج منطقی و مفید برآمده از پژوهش که نویسنده طی مقاله به آن دست یافته است.
منابع: فهرست‌نویسی ارجاعات مقاله برمبنای شیوه‌نامۀ مجلّه.
منابع فارسی باید در انتهای مقاله به انگلیسی ترجمه شوند و در انتهای هر مورد قید شود (In Persian).

شیوۀ تنظیم متن

مقاله باید بر صفحۀ A4، به قلم (فونت) آی آر.لوتوس (IRLotus) و اندازۀ 13 با فاصلۀ سطر 1 در محیط واژه‌‌پرداز (word) نوشته شده باشد. همچنین فاصله باید از بالا 4.5 و پایین صفحه 3.5 سانتی‌متر و از راست و چپ، هرکدام 4.5 سانتی‌متر باشد (در صورتی که فونت یادشده را ندارید در گوگل با عنوان فونت‌های شورای عالی اطلاع‌رسانی جستجو و دانلود کنید و در پوشۀ فونت‌های خود قرار دهید).
چکیده، واژه‌‌های کلیدی، منابع، ارجاعات داخل پرانتز، شعرها و هر مطلبی که درون پرانتز و جدول بیاید، در فارسی باید با اندازۀ 11 و در انگلیسی با اندازۀ 10 نوشته شود.
ابتدای هر بند، با نیم سانتی‌متر تورفتگی شروع شود؛ البته سطر نخستِ زیر هر عنوان، نباید تورفتگی داشته باشد.
نقل ‌قول‌های مستقیمِ مستقل از متنِ بیشتر از سه خط، جدا از متن اصلی و با یک سانتی‌‌متر تورفتگی از هرطرف و با همان قلم، ولی با اندازۀ 11 نوشته شود. این‌گونه نقل‌قول‌ها که به‌صورت جدا نوشته می‌شود، در گیومه قرارنمی‌گیرند.
بخش‌های مقاله با بخش 1 که به مقدمه اختصاص دارد، شروع می‌‌شود. عنوان هر بخش اصلی و زیربخش‌ها باید با یک سطر سفید از یکدیگر جدا و سیاه (بولد) نوشته شوند.
زیربخش‌های هر مقاله نباید از سه لایه تجاوز کند؛ مثال: 3-1-4. که بیانگر زیر بخشی از بخش سوم مقاله است.
به جز اسامی خاص و نام اصول دستور زبان، سایر پی‌‌نوشت‌های لاتین با حرف کوچک آغاز شود.
شمارۀ پی‌نوشت‌ها از آغاز تا پایان مقاله باید دنباله‌‌دار باشد و از افراط در دادن پی‌‌نوشت اجتناب شود.
درصورت استفاده از اختصارات ناآشنا، فهرست آنها قبل از نخستین کاربرد، در پی‌نوشت ذکر شود.
چنانچه نویسنده یا نویسندگان در تهیۀ مقاله از منابع مالی سازمان یا نهادهای خاصی استفاده کرده‌اند، در پی‌‌نوشت به این مطلب اشاره شود.
در تهیۀ نمودارهای درختی و امثال آن از ابزارهایDraw ، Table و Equation در محیط Word استفاده شود تا تنظیم آنها در نسخۀ نهایی مشکلی به وجود نیاورد.
کلیۀ مثال‌ها، نمودارها و تصاویر باید دارای شمارۀ پیاپی باشد.
در واج‌نویسی داده‌های مربوط به زبان یا گویشی ناآشنا، از قلم نسخۀ Doulus Sil IPA استفاده شود.
همان‌طور که گفته شد پاورقی‌های هر صفحه باید طی شماره‌های پشت‌سرهم در پی‌نوشت مقاله و بعد از نتیجه قرارگیرند. ضمناً تأکید می‌شود برای شمارۀ پی‌‌نوشت‌ها از ابزار refrences استفاده نکنید، بلکه به‌صورت دستی شمارۀ موردنظر را تایپ کنید و با ابزار superscript (توان) که به شکل ایکس به توان 2 در برگۀ home واژه‌پرداز وجود دارد، عدد تایپ‌شده را کوچک کنید و در گوشۀ بالای متن قراردهید؛ به‌طوری‌که درست مانند شمارۀ ارجاع با استفاده از ابزار رفرنس می‌شود.

شیوۀ ارجاع به منابع

1-4. ارجاع داخل متن

نام خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، تاریخ نشر اثر: جلد/صفحه یا صفحات. نیازی به نوشتن «ص» برای شمارۀ صفحات نیست. همچنین اعداد از راست به چپ نوشته شوند؛ مثال: (ملاصدرا، 1366: 4/98-100)
اگر در متن به چند اثر از یک نویسنده ارجاع داده شود، هرکدام از آن آثار بر مبنای تفاوت تاریخ نشر تفکیک می‌شود و در منابع پایانی، با نام اثر مشخّص خواهد شد.
درصورتی ‌که به دو اثر چاپ‌شده از یک مؤلّف در یک سال ارجاع داده شود، با نوشتن «الف» و «ب» در کنار سالِ چاپ، آنها را از هم متمایز کنید؛ یعنی بعد از نام خانوادگی مؤلّف، سال چاپ به همراه «الف» یا «ب» نوشته شود؛ برای مثال (نظامی، 1389الف: 26)
چنانچه در متن به نام مؤلفی اشاره و مطلبی از وی نقل شود، در ارجاع آن در پایان نقل قول، تنها به سال و صفحۀ موردنظر اشاره و از تکرار نام نویسنده خودداری می‌‌شود؛ مثل (1351: 125) و درصورتی که صفحۀ خاصی مدنظر نباشد، تنها سال، درون پرانتز قرارمی‌گیرد.
ارجاع به منابع قدیم، به نام اشهر نویسنده انجام می‌شود؛ مثل ناصرخسرو و نه قبادیانی.

2-4. ارجاع پایانی (منابع)

1-2-4. ارجاع به کتاب

نام خانوادگی مؤلّف یا نام معروف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، نام کتاب، نام و نام خانوادگی مصحّح یا مترجم، جلد، نوبت چاپ، محلّ نشر، نام ناشر (بدون ذکر واژۀ «انتشارات»).
نام کتاب کج (ایرانیک) نوشته می‌شود؛ بنابراین، از سیاهکردن (بولد) یا قراردادن آن در گیومه پرهیز کنید.

2-2-4. ارجاع به مقاله

نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ نشر اثر (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان اصلی مقاله (داخل گیومه)، نام و نام خانوادگی مصحّح یا مترجم ، عنوان اصلی دانشنامه یا فصلنامه و مجلّه (ایرانیک و بدون ذکر واژۀ مجلّه و...)، دوره یا سال انتشار، شماره (ش)، صفحاتی که مقاله در آن آمده است.
عنوان مقاله تنها در گیومه قرارمی‌گیرد و کج یا سیاه نمی‌شود.

3-2-4. ارجاع به پایان‌‌نامه

نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، سال دفاع (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان رساله، مقطع دفاع‌شده، نام و نام خانوادگی استاد راهنما، نام دانشگاه و دانشکدۀ محلّ تحصیل دانشجو.
نام رسالۀ دکتری کج (ایرانیک) نوشته می‌شود و عنوان پایان‌‌نامۀ کارشناسی ارشد تنها در گیومه قرارمی‌گیرد و کج یا سیاه نمی‌‌شود.

4-2-4. ارجاع به نسخۀ خطّی و اسناد

نام مشهور مؤلّف، نام مؤلف، نام کتاب یا رسالۀ خطّی یا نسخۀ عکسی، شمارۀ نسخه، محلّ نگهداری.
در ارجاع به اسناد تاریخی، عنوان سند، شمارۀ طبقه‌بندی و دسترسی، نام آرشیو و برای میکروفیلم‌‌ها افزون بر مشخصّات کتاب، ذکر شمارۀ میکروفیلم و محلّ نگهداری، ضروری است.

5-2-4. ارجاع به وبگاه‌‌های اینترنتی

نام خانوادگی مؤلّف، نام مؤلف، تاریخ درج مطلب در وبگاه (درون پرانتز با یک فاصله بعد از نام نویسنده)، عنوان مقاله یا اثر (داخل گیومه)، نشانی الکترونیکی وبگاه.
ارجاع به چنین مطالبی در حدّ ضرورت و زمانی است که منابع مکتوب از آن موضوع موجود نباشد.

5.سایر نکات

تعداد نویسندگان مقاله نباید بیشتر از سه نفر باشد.
مقالات دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری و نیز دانش‌آموختگان کارشناسی ارشد تنها در صورتی بررسی می‌شود که یکی از اعضای هیئت علمی نیز در نگارش مقاله مشارکت و نظارت داشته باشد و نام وی نیز جز اسامی نویسندگان قید شود.
تلفظ اسامی لاتین و نام‌های دشوار، در متن مقاله با حروف لاتین در مقابل آنها و داخل پرانتز ذکر می‌‌شود.
هر توضیح اضافی دیگری غیر از ارجاع، در پاورقی صفحات می‌‌آید. از افراط در پاورقی خودداری شود.
در بخش منابع در صورتی‌ که نام مؤلّف معلوم نباشد، نام اثر جایگزین آن می‌‌شود.
در فهرست منابع ابتدا منابع فارسی و عربی در یک بخش می‌‌آید و سپس منابع انگلیسی، فرانسوی و ... در بخشی جداگانه ذکر می‌‌شود.
در فهرست منابع، فهرست مقالات از فهرست کتاب‌ها نباید جدا نوشته شود.
در فهرست منابع درصورتی‌‌که مشخصات منبعی بیش از یک سطر شد، برای سطر دوم نیم سانتی‌‌متر تورفتگی ایجاد شود.
از شماره‌‌گذاری یا قراردادن خط تیره در آغاز مدخل‌های فهرست منابع پرهیز شود.
در نقل منابع از زبان‌های مختلف، برای بزرگ نوشتن حروف اوّل، از قواعد همان زبان پیروی شود؛ به این معنا که مثلاً در زبان فرانسه جز اسامی خاص، باقی اسامی با حروف کوچک شروع می‌شوند، درحالی‌‌که در زبان آلمانی، اسم دستوری با حروف بزرگ نوشته می‌‌شود و باقی کلمات با حروف کوچک و ... .
مشخصات همۀ نویسندگان باید به شرح زیر در فرم سامانه درج و نیز در یک صفحه وُردِ جداگانه در سامانه بارگذاری شود:
سمت: اگر عضو هیئت علمی است لازم است مرتبۀ وی شامل استادیار، دانشیار یا استاد و نیز گروه درسی و دانشگاه محل تدریس مشخص شود، در غیر این صورت از عنوان «دانشجو» یا «دانش آموخته» با ذکر رشته و دانشگاه محل تحصیل استفاده شود.
تلفن: حتما شمارۀ همراه نویسندۀ پیگیر مقاله (مسئول) قید شود.
رایانامۀ دانشگاهی نویسندۀ مسئول قید شود.

مثال برای تهیۀ فهرست منابع

1-6. کتاب

مصلح، جواد (1383)، علم‌النفس، ج3، تهران، دانشگاه تهران.

الفارابی، ابونصر (1990)، الحروف، تصحیح محسن مهدی، چ2، بیروت، دارالمشرق.

فردوسی، ابوالقاسم (1376)، شاهنامه، تصحیح سعید حمیدیان، ج2، چ4، تهران، قطره.

Lane, Ph. (1992), La périphérie du texte, Ed. Nathan, Paris.

Matthews, B.(1917), The philosophy of the short- story, 4th edition, Longmans, Green, and Co. London.

مثال برای ترجمۀ انگلیسی منابع فارسی:

Sarvari, R., & Rezvani, M. (2021). Internationalization Orientation and Export Performance: Investigating the Mediating Effects of Export Knowledge and Moderating Environmental Dynamism. Journal of Entrepreneurship Development, 14(3), 461-480. doi: 10.22059/jed.2021.318614.653593.(In Persian)

2-6. مقاله

آذرفزا، ایرج و شهرام پازوکی (1398)، «امکانِ گشتِ سقراط در السیرة الفلسفیة محمد بن زکریای رازی»، فلسفه، دورۀ 47، ش2، 1-22.

مولوی، محمّدعلی (1369)، «ابن امیل»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج 3، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، 42- 43.

Say, I. and C. Pollard (1991), "An integrated theory of complement control", Language, 67,63-113.

در پایان توصیه و پیشنهاد می‌شود برای تهیۀ مقاله‌ای پژوهشی آموزه‌های مندرج در صفحۀپژوهش‌کار سایت ایرانداک را نیز مطالعه فرمایید.

فرآیند پیگیری مقاله

نویسندگان مسئول مقالات می‌توانند فرآیند تغییر و پیشرفت مقالۀ خود را در مراحل بررسی، از طریق صفحۀ شخصی خود در سامانۀ مجله پیگیری کنند و در صورت نیاز با تلفن مجله (66971170) تماس حاصل فرمایند. تأکید می‌شود درصورتی‌که پس از یک‌ماه از تغییر قبلی، تغییر جدیدی در سیر بررسی مقاله اتفاق نیفتاد، تلفنی روند بررسی مقاله‌ را پیگیری فرمایید. ضمناً در مدت بررسی مقاله‌ی خود، پیوسته سامانه و ایمیل خویش را بازدید کنید؛ چون هرگونه تغییری از طریق سامانه و رایانامه به آگاهی شما می‌رسد.

دریافت شناسۀ orcid برای تمامی نویسندگان اجباری است. لذا ضروری است قبل از ارسال مقاله در سایت https://orcid.org ثبت نام کنند و پس از دریافت کد یادشده برای ارسال مقاله اقدام فرمایند.

هزینۀ انتشار مقاله در مجلۀ فلسفه

مجلۀ فلسفه مبلغ 1500.000 ریال به‌عنوان هزینۀ بررسی اولیه و در صورت پذیرش نهاییِ مقاله، مبلغ 4،500،000 ریال به‌عنوان هزینۀ انتشار دریافت خواهد کرد. به‌همین‌منظور، لازم است پس از اعلام دفتر نشریّه مبلغ یادشده از طریق درگاه آنلاین موجود در سامانه پرداخت شود.