نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسندگان

• مرضیه ابراهیمی ¹
• هادی ربیعی ²

¹ دانشجوی دکترای پژوهش هنر

² استادیار گروه فلسفه، دانشکده مطالعات عالی هنر، دانشگاه هنر ایران، ایران، تهران.

چکیده

در این مقاله استدلال گئورگ لوکاچ را آن‌گونه که در کتاب او با عنوان ویژگیِ خاصِ امر زیبا (1963) آمده است بازسازی می‌کنیم.درنظرگاه لوکاچ نظریۀ بازتاب مبنای مشترکی برای همۀ شکل‌های چیرگی نظری و عملی بر واقعیت از رهگذرِ آگاهی فراهم می‌آورد.بدین ترتیب، این نظریه هم‌چنین مبنایی است برای بازتابِ هنری واقعیت. ایدۀ اصلی در این بازسازی توضیح و تبیین ویژگی‌هایِ خاصِ بازتابِ هنریِ واقعیت با توجه به هدفی است که این نوع بازتاب بر مبنای روشِ ماتریالیسمِ دیالکتیکی برای خود تعیین کرده است، یعنی؛ فراهم آوردن تصویری از واقعیت که در آن تضاد میان نمود و بود (واقعیت)، جزئی و کلی و غیره چنان منحل شود که هر دو (سویۀ تقابل) تحت تاثیر مستقیم اثر هنری در یک تمامیتِ خودانگیخته با هم تلاقی کنند و حسی از یک تمامیت ناگسستنی بر مبنای خاستگاه تاریخی‌شان ایجاد کنند. از آن‌جا که دستیابی به این هدف مستلزم صورت‌بندیِ جدیدی از روابطِ میان مقولاتِ بازتابِ واقعیت است باید دید که مقولات مشترک در تمامِ بازتاب‌ها در برنهادنِ بازتابِ زیبایی‌شناختی با هدفی مشخص چه اشکال، روابط، تناسبات و غیرۀ به‌خصوصی به خود می‌گیرند؟ آن‌چه در پرتو این بازسازی روشن می‌شود آن است که در صورت‌بندیِ جدیدِ لوکاچ از مقولات، مقولۀ خاص‌بودگی که حاصل روابط دیالکتیکی و سنتز مقولات کلیت و فردیت است، مقولۀ اصلی زیبایی‌شناسی است و اثر هنری ذیل این مقوله صورت می‌پذیرد. به این ترتیب هر وجهی از اثر هنری با صرفا سخن گفتن در مورد خود، خواه ناخواه به واسطۀ غوطه‌ور بودن در کل، بازتابندۀ واقعیت عینی در تمامیتِ خود است.

کلیدواژه‌ها

• بازتاب زیبایی‌شناختی
• لوکاچ
• خاص‌بودگی
• فردیت
• کلیت

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Particularity: the central category of the aesthetic in Lukacs‘ aesthetic system

نویسندگان [English]

• marzieh ebrahimi ¹
• Hadi Rabie ²

¹ Ph.D. Candidate of Art Research.University of Art, Tehran, Iran

² Assistant Professor in Philosophy in Faculty of theoretical Sciences and Advanced Studies in Art, of Art, University,Tehran, Iran

چکیده [English]

In this paper, I reconstruct Georg Lukacs’ argument, as it appears in his 1963 the specificity of the Aesthetic. In Lukacs’ point of view the theory of reflection provides the common basis for all forms of theoretical and practical mastery of reality through consciousness. Thus it is also the basis for the theory of the artistic reflection of reality. The central idea of this reconstruction is to elaborate the specific character of the artistic reflection of reality in keeping with the goal it sets itself based on dialectal materialism. That is to say; to provide a picture of reality in which the contradiction between appearance and reality, the individual and the universal, etc., is so resolved that the two converge and provide a sense of an inseparable totality based on its historical genesis. For achieving this goal necessitates a reorganization of the relations between categories of reflecting reality, one should see what specific forms, relations, proportion, etc. does the categories common to all reflection receive in aesthetic positing? What becomes clear in the light of this reconstruction is that in lukacs’ reorganization of the categories, the category of particularity, which is the synthesis of categories of universalization and individualization and based on their dialectical relations, is the main category of aesthetics and the work of art takes place in this category. Thus, in speaking simply of itself, each facet of the artwork, through its immersion in the whole cannot help reflecting the concrete reality in its totality.

کلیدواژه‌ها [English]

• Aesthetic reflection
• Lukacs
• particularity
• individuality
• universalization