نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسنده

• حسین شقاقی

استادیار. گروه مطالعات میان فرهنگی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران

چکیده

فلسفه متاخر ویتگنشتاین از نگاه بعضی از مفسران واقع‌گرا و از نگاه برخی دیگر ایدئالیستی است. هر یک از این دو دسته مفسران به فقراتی از متن آثار او برای دفاع از تفسیر خود استناد می‌کنند. استناد دسته اول عمدتا بر ایده‌هایی چون محوریت فهم عرفی و زبان روزمره است. در مقابل، دسته دوم بر محوریت و تقدم زبان بر هرگونه نظریه‌پردازی استناد می‌کنند، افزون بر این که این دسته از متفکران زبان را همچون هویتی سوبژکتیو تفسیر می‌کنند. در مقابل این دو دسته مفسران، مفسرانی دیگر اندیشه ویتگنشتاین را نه واقع‌گرا و نه ایدئالیستی تفسیر کرده‌اند. دلیل این دسته از مفسران اخیر این است که ویتگنشتاین با هرگونه نظریه-پردازی متافیزیکی به شکل مرسوم تاریخ فلسفه مخالف است، و از این رو نمی‌توان او را با هیچ یک از دو دیدگاه ایدئالیسم و واقع‌گرایی موافق دانست. در اینجا با بیان دلایل هر یک از این سه گروه مفسران در نهایت با توجه به دو نکته از تفسیر ایدئالیستی دفاع کردیم. نکته اول مربوط است به اینکه در اطلاقِ عنوان ایدئالیسم به اندیشه ویتگنشتاین، ایدئالیسم را باید مطابق با ایده شباهت خانوادگی ویتگنشتاین فهمید. نکته دوم مربوط است به این که چگونه باید ایدئالیسم را به اندیشه ویتگنشتاین نسبت دهیم تا با مخالفت او با نظریه‌پردازی متافیزیکی متعارض نباشد.

کلیدواژه‌ها

• ویتگنشتاین
• ایدئالیسم
• واقع‌گرایی
• هستی‌شناسی
• زبان

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Wittgenstein’s Philosophy of Language: Realism or Idealism?

نویسنده [English]

• Hossein Shaqaqi

Assistant professor, Department of contemporary intercultural studies, Institute for Humanities and Cultural Studies. Tehran. Iran

چکیده [English]

The later philosophy of Ludwig Wittgenstein is interpreted by some commentators as a realistic philosophy, while others view it as an idealistic one. Each of these camps supports its interpretation by citing specific passages from his works. The first group primarily bases their argument on ideas such as the centrality of ordinary understanding and everyday language in his philosophy of language. In contrast, the second group emphasizes the primacy and precedence of language over any form of theorizing, additionally interpreting language as a subjective element in his work. Beyond these two camps, a third group of interpreters understands Wittgenstein’s thought as neither a realistic philosophy nor an idealistic one. This latter group argues that Wittgenstein opposes any conventional metaphysical theorizing found in the history of philosophy, and therefore cannot be aligned with either idealism or realism. In this paper, after presenting the reasons given by all three groups of interpreters, I ultimately defend an idealist interpretation based on two points. The first point concerns understanding idealism in Ludwig Wittgenstein’s thought through his notion of family resemblance. The second point concerns the way in which idealism should be attributed to Wittgenstein’s philosophy in a manner that does not conflict with his rejection of metaphysical theorizing.

کلیدواژه‌ها [English]

• Wittgenstein
• Idealism
• Realism
• Ontology
• Language