نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسنده

استادیار فلسفه های جدید و معاصر غرب گروه فلسفه دانشگاه مازندران

چکیده

یکی از منابع فکری دریدا و رویکرد ساختارزدایی ، اندیشه های هوسرل و روش پدیده شناسی است .دریدا از منتقدان جدی هوسرل و در عین حال به طور آشکار وپنهان تحت تاثیر عمیق وی نیز است . نقد عمده وی به هوسرل، به چالش کشیدن این ادعا است که بایستی در ساحت معرفت شناسی تمامی پیش فرض ها را به یک سو نهاد . من استعلایی به عنوان فاعل چنین فعلی است . دریدا مدعی است که خود این من استعلایی از دایره فرایند به تعلیق در آوردن پدیده شناسی بیرون می ماند . دریدا بر این باور است که هوسرل نیز یکی از بانیان متافیزیک حضور در قرن بیستم است. اوج متافیزیک حضور هوسرل در تلقی وی از نشانه ظهور پیدا کرده است .با این حال وی در تکوین ساختارزدایی ، هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ محتوا از پدیده شناسی بهره های فراوان برده است . به اجمال اینکه این مقاله از دو بخش تشکیل شده است. دربخش اول نقد دریدا به هوسرل مورد ارزیابی قرار می گیرد و در بخش دوم تاثیرات هوسرل و پدیده شناسی بر دریدا و ساختارزدایی بررسی می شود .

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Derrida and Husserl : Suspension or Obedience

نویسنده [English]

  • mehdi khabbazi kenari

چکیده [English]

Husserl’s thoughts and phenomenological method is one of conceptual resources of Derrida and deconstruction the overt and covert. In accordance with it’s normal method in facing with philosophers and their works , Der-rida acts both positive and negative. He was strong critic of Husserl and yet he is clearly deeply affected . Derrida’s critique of Husserl challenging the claim that showed suspend in the realm of epistemology presuppositions .The transcendental »I« is as the subject of such act . Derrida claims that the transcendental »I «remains out of suspension process in the phenom-enology. In addition , Derrida believes that Husserl is also one of the found-ers of the metaphysics of presence in twentieth century. Husserl’s metaphys-ics of presence emerged more in discussion of signs . Regardless of critical and negative encounter with Husserl . Derrida has deep away of his effects . Derrida in the development of deconstruction both structurally and material is benefited of phenomenology. Deconstruction in general came out phenome-nology and structuralism, and Differance specifically as the central concept of deconstruction, the result of the combination of the core concepts of difference and suspension, reduction and epoché. In summery this paper consists of two part . first section , Derrida’s critique of Husserl is sought and the second section , the impact of the phenomenology and Husserl on deconstruction and Derrida will be examined .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Derrida
  • Husserl
  • phenomenology
  • Deconstruction
  • Differance
رشیدیان، عبدالکریم (1384) هوسرل در متن آثارش، تهران : نشر نی.
انگلس, فردریش (1382) آنتی دورینگ یا انقلاب در علم ، تهران .انتشارات جامی.
هوسرل، ادموند. (1386) تأملات دکارتی ، مقدمه ای بر پدیده شناسی، ترجمه ی : عبدالکریم رشیدیان تهران: نشر نی.
Derrida, Jacques (1973). Speech and Phenomena and Other Essays on Husserl's Theory of Signs, Trans. David B. Allison and Newton Garver, USA: North Western University Press.
Derrida, Jacques (1982/a) Margins of Philosophy, Trans. Alan Bass, Great Britain: The Harvester Press.
Derrida, Jacques. (1982/b) Positions, Trans.  A. Bass, London: Athlone.
Derrida, Jacques (1989) Edmund Husserl's Origin of Geometry: An Introduction, Trans. John P. Leavey, Lincoln and London: University of Nebraska Press.
Derrida, Jacques (2002) Writing and Difference, Trans. Alan Bass, London: Routledge.
Harland, Richard (1994) Superstructuralism, London and New York: Routledge.
Howells, Christina (1999) Derrida, Deconstruction from Phenomenology to Ethics, Cambridge: Polity Press.
Mooney, Timothy (1994) History of philosophy vol II, Ed. by Richard Kearney, New York: Rout