نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسندگان

• سیدمحمدرضا حسینی بهشتی ¹
• احسان پشت مشهدی ²

¹ دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تهران

² دانشجوی دکتری دانشگاه تهران

چکیده

مفهوم مجازات یکی از مفاهیم مورد توجه فلسفه افلاطون است که در دیالکتیک با مفهوم عرفی مجازات به دست می‌آید. افلاطون با رد مبنای کین‌خواهی رایج در مورد مجازات در زمان خود، فلسفه مجازات را اصلاح مجرم می‌داند. به تعبیر او مجرم پیش از آنکه خطاکار باشد، فردی جاهل به خیر و شر و بیماری دچار عدم تعادل در قوای نفسانی خود است که توان مهار خشم و شهوت خود را توسط عقل خود ندارد. از همین رو مجازات می­بایست مجرم را متوجه خیر و شر حقیقی ‌کند و چون دارویی تلخ توان مهار خشم و شهوت را به او ارزانی ‌دارد. برای این منظور از لحاظ منطقی دو حالت وجود دارد؛ یا اینکه قدرت جزء عالی بیشتر گردد یا اینکه قدرت جزء دانی کمتر گردد. بنابراین مجازات افلاطونی به دو شیوه می‌تواند عمل کند: اول آنکه با آموزش بر قدرت عقل بیفزاید و دیگری آن که از قدرت امیال دانی کم کند. حالت اول گستره وسیع آموزش را در بر می‌گیرد و حالت دوم گستره وسیع کم‌توانی را. در نهایت افلاطون با مقوله‌بندی و شخصیت‌شناسی مجرمین شیوه و غایت اصلاحی مجازات را تعیین می‌کند. از نظر او مجرمان در پنج طبقه سوفیست، فرد جاه‌طلب و جنگجو یا تیموکرات، فرد مال‌دوست و حریص یا آریستوکرات، فرد بی‌بند و بار یا دموکرات و در نهایت فرد مستبد طبقه بندی می شوند که هر یک مجازات مخصوص خود را می­طلبند.

کلیدواژه‌ها

• افلاطون
• مجازات
• دیالکتیک
• جرم و مجرم
• کین‌خواهی
• اصلاح‌گرایی

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Plato on Punishment Ehsan Poshtmashhadi

نویسنده [English]

• Seyyed Mohammad Reza Hosseini Beheshti ¹

¹ Associate Professor of philosophy at University of Tehran

²

چکیده [English]

The concept of punishment is one of the most important concepts of Plato´s philosophy, which is achievable through dialectic, using the ordinary concept of punishment. By denying the basis of revenge view of punishment in his own time, Plato establishes his philosophy of punishment on basis of rehabilitation of the criminal. The criminal, Plato says, is primarily a man who is ignorant of the good and the evil and a sick man who suffers from instability of his rational faculty, i.e. his reason cannot take his anger and his lust under its control. Thus the punishment must make the criminal aware of the true good and the true evil, and like a painful treatment endues him the ability to control his anger and lust. So, logically, there are two possibilities: we must either fortify the superior power, i.e. the reason, or we must debilitate the inferior power i.e. anger and lust. Consequently, the Platonic punishment would be executed in two ways: on is to fortify the reason by means of education; the other is to lower the power of the inferior desires. The first is containing the wide realm of education, while the second includes the wide range of weakness; Therefore, Platonic punishment includes a range, from education to weakness, containing practical exercises, restriction, coercion and even murder. Finally, with categorizing and character recognition of the criminal, Plato determines the rehabilitative method and goal of the punishment.
 

کلیدواژه‌ها [English]

• Plato
• Punishment
• dialectic
• criminal
• Revenge
• rehabilitation