تحلیل برترین و بدترین اوصاف اخلاقی از منظر ارسطو، آکوئینی و خواجه‌نصیرالدین طوسی

نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه معارف دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

چکیده

ارسطو،آکوئینی و خواجه نصیرالدین طوسی هر یک نماینده سه دوران و جهان اندیشه هستند و هر سه نقش مهمی در تاسیس یا تحکیم نگرش اخلاق مربوط به خود ایفا کرده‌اند. در این نوشتار، تلاش شد تا برترین فضیلت و بدترین رذیلت اخلاقی از منظر هر یک از این سه حکیم و متخصص حکمت عملی مشخص و تحلیل شود. برترین فضیلت برای ارسطو عدالت و بزرگ‌منشی و بدترین رذیلت، ظلم به دوستان است. برای آکوئینی نیز برترین فضیلت کاریتاس و بدترین رذیلت، یأس است. خواجه نصیر نیز برترین وصف اخلاقی را جود حقیقی و بدترین را هم لجاجت می‌داند هرچند حسد و خشم را نیز با تعابیری نسبتا مبهم می‌توان گزینه او برای عنوان بدترین رذیلت قلمداد نمود.واکاوی و مقایسه نتیجه کار، اولا گویای قرابت نظر خواجه نصیر و آکوئینی در باب بهترین فضیلت است و ثانیا موید دید اجتماعی‌تر و کلان‌تر ارسطو به اخلاق و فضائل اخلاقی در قیاس با دو متفکر دیگر است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analyzing the Highest and Worst Moral Attributes from the Perspective of Aristotle, Aquinas, and Khajeh Nasir-al-Din Tusi.

نویسنده [English]

  • masoud sadeghi
abc
چکیده [English]

Aristotle, Aquinas, and Khajeh Nasir al-Din Tusi are representatives of the three periods and the worlds of thought, and all of them have played an important role in establishing or consolidating their ethical attitudes. In this essay, it was attempted to identify and analyze the highest virtues and the worst ethical vices from the perspective of each of these three wise and expert philosophers. For Aristotle, the highest virtue is justice and greed and the worst vice is oppression to friends. For Aquinas considers Caritas as the highest virtue of and the worst vice is the disappointment. Khajeh Naseer regards grace as the supreme ethical attribute and stinging as the worst, although envy and anger can also be considered as the worst vice in a rather vague interpretation. Comparing the results of the work, firstly, suggests that the views of Khajeh Nasir and Aquinas are close to each other, and secondly, Aristotle's has more sophisticated view to ethics and ethical virtues than two other thinkers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aristotle
  • Aquinas
  • Khajeh Nasir
  • Virtue
  • vice

مراجع

علی بن بی‌طالب(ع) (1376) تمام نهج‌البلاغه، مشهد: نشر موسسه الامام‌الزمان(عج).
کشفی، جعفر بن ابی اسحاق(1381) تحفه‌الملوک: گفتارهایی درباره حکمت سیاسی، جلد 2، بکوشش عبدالوهاب فراتی، قم:بوستان کتاب.
مسکویه، ابوعلی (1413ق) تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق، تحقیق و شرح ابن الخطیب، قاهره:‌ مکتبة الثقافه الدینیه.
نصیرالدین طوسی،محمد بن محمد (1413 ه.ق) اخلاق ناصری، تهران: علمیه اسلامیه.
Aristotle (2004) Nicomachean Ethics, translated and edited by Roger Crisp, Cambridge: Cambridge University press.
_______ (2015) Eudemian Ethics: Books 1-2, London: Aeterna Press.
Aquinas, Saint Thomas (1981) Summa Theologica. Roman Catholic Church.
Curran, Charles E. (1999) The Catholic Moral Tradition Today: A Synthesis, Washington: Georgetown University Press.
Graham, Anne (2009) Just Give Me Jesus, Nashville, Tennessee: Thomas Nelson Inc.
Kraut Richard (2006) The Blackwell guide to Aristotle’s Nicomachean ethics. Blackwell Publishing
Lindberg, Carter (2008) Love: A Brief History Through Western Christianity, Oxford and Malden, MA: Blackwell.
Pakaluk Michael (2005) Aristotle’s Nicomachean Ethics: an introduction, Cambridge: Cambridge University Press.
Peters, Francis Edwards (2005) The Monotheists: Jews, Christians, and Muslims in Conflict and Competition, Volume II: The Words and Will of God. New Jersey: Princeton University Press.
Pellegrino, Edmund D. and Thomasma, David C. (1995) The Christian Virtues in Medical Practice, Washington, DC: Georgetown University Press.
Ross David (1995) Aristotle, Sixth edition, London: Routledge.
Ross, William David (1949) Aristotle's Prior and Posterior Analytics, ed W.D. Ross, Oxford: Clarendon Press
Shields, Christopher, "Aristotle", The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Winter 2016 Edition), Edward N. Zalta (ed.), URL = <https://plato.stanford.edu/archives/win2016/entries/aristotle/>
Thomas P. Rausch, SJ (2015) Faith, Hope, and Charity: Benedict XVI on the Theological Virtues, New York: Paulist, Paulist Press.
Torrey, R. A. (2006) Gods Power in Your Life, New Kensington, Pennsylvania: Whitaker House.
Urmson, James O. (1991) Aristotle's Ethics, Worcester: Basil Blackwell.
Vasalou, Sophia (2017) The Reception of Greatness of Soul in the Arabic Tradition, Journal of Religious Ethics, 45, 4: 688–731.
Watson, Jim A. (2005) Race for Obedience, Xulon Press.
 
 
 

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 دی 1396
  • تاریخ بازنگری: 21 بهمن 1396
  • تاریخ پذیرش: 23 اسفند 1396
  • تاریخ اولین انتشار: 23 اسفند 1396

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار