نوع مقاله : علمی -پژوهشی
نویسنده
استاد
چکیده
اگرچه برخی از مورخان و محقّقان حکایت آشنایی ایرانیان با فلسفههای مدرن را به دورۀ ناصری و آشنایی فرنگرفتگان با آن فلسفهها و گفتوگوی محصلان و استادان مدارس ایرانی اعم از مدرسۀ دارالفنون و مدرسۀ سیاسی و مدرسۀ سپهسالار و مدرسۀ مروی و غیره با برخی از فلسفهدانهای اروپایی نسبت میدهند و در این گفتوگوها از مکاتب و مباحث فلسفۀ اروپایی یاد شده است، اما واقع آن است که بهصورت بارز و مشخص، این فلسفهها اولین بار خود را در جنبش اجتماعی معطوف به ناسیونالیسم ایرانی دورۀ احمدشاهی و رضاشاهی به عرصه آورده و خط و خطوط سیر تحولات فرهنگی و اجتماعی روزگار خود را تحت تأثیر قرار دادند. ممکن است این پرسش برای خواننده مطرح باشد که ناسیونالیسم ایرانی اواخر قاجار و اوایل پهلوی، اگر واقعیت داشته باشد، چه ارتباطی با مدرنیسم و فلسفههای مدرن دارد و از همه مهمتر، این همراهی، به صورت عینی خود را در کدام مصادیق به نمایش گذاشته است؟ این نوشتار کوتاه تلاش دارد به این سه پرسش پاسخ دهد و در جمعبندی نشان دهد که روایت ایرانیان از مدرنیسم و فلسفههای جدید غربی، خود بخشی از ایرانشناسی فلسفی برای فهم چرایی و چیستی سازمانها و سیاستهای اعمال شدة آنها در دورۀ معاصر این سرزمین است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Iranian Nationalism and Western Modernism in the Early Decades of the Last Century
نویسنده [English]
- reza mahoozi
professor
چکیده [English]
Although some historians and researchers attribute the story of Iranians’ familiarity with modern philosophies to the Nasserite period, the familiarity of those who went to Europe with those philosophies, and the conversations of students and professors of Iranian schools, including Dar al-Fonūn School, Political School, Sepahsālār School, and Marvī School, etc., with some European philosophers, and in these conversations, schools and topics of European philosophy have been mentioned, the reality is that these philosophies first manifested themselves in a pronounced and specific way in the social movement oriented towards Iranian nationalism during the Ahmad Shāhi and Reẓā Shāhi periods, and influenced the lines of cultural and social developments of their time. The reader may ask what connection Iranian nationalism of the late Qājār and early Pahlavī periods, if it exists, has with modernism and modern philosophies, and, most importantly, in which examples has this association manifested itself concretely? This short article attempts to answer these three questions and, in conclusion, show that the Iranian narrative of modernism and new Western philosophies is itself part of philosophical Iranology for understanding the why and what of their organizations and policies implemented in the contemporary period of this land.Although some historians and researchers attribute the story of Iranians’ familiarity with modern philosophies to the Nasserite period, the familiarity of those who went to Europe with those philosophies, and the conversations of students and professors of Iranian schools, including Dar al-Fonūn School, Political School, Sepahsālār School, and Marvī School, etc.
کلیدواژهها [English]
- Nationalism"
- Modernism"
- Qājār"
- : "
- Pahlavī"
- Education"
- "
- Cultural Transformations"
)