نوع مقاله : علمی-ترویجی
نویسنده
استاد
چکیده
سهروردی روش تعریف مشائیان را برای معرفت، معتبرنمی‌داند. نیز هدف مطلوب معرفت‌شناسی اشراقی، نوعی از معرفت کامل است که با یقین معلوم می‌شود . این معرفت، تنها معرفت ذات است که با صور نامتغیرِ جاویدان متحد شده است. نزد سهروردی شرایط سخت فلسفی برای امکان معرفت، بی‌سابقه نبوده است. مطابق نظر او، اعتبار صوری با حکمت بحثی مشخص می‌شود. اما قائل به تمایز شناخت بحثی از معرفت شهودی بوده و این معرفت را برتر می‌داند. مطابق نظر سهروردی، تجربۀ فاعل شناسا، معتبرترین نوع شناخت است و آن را «سانح نوری» نامیده است. این شناخت ناظر به تجربۀ عرفانی است. به نظر سهروردی این تجربه، زمینۀ ظهور فلسفۀ بحثی است و به‌طور روشمند با برهان ایجاد می‌شود. اعتبار این دلایل قیاسی، وابسته به تجربۀ فاعل است. به نظر او انسان برای شناخت شیء، به تحلیل آن نمی‌پردازد بلکه با درک شهودی از واقعیت کلی و سپس تحلیل شهودی آن، به شناخت نایل می‌گردد. یعنی حکمت اشراق، مبتنی بر مشاهدات و تجربیات عرفانی از کل واقعیت است نه بر تعریف اشیاء متعدّد در واقعیت. نظریۀ تعریف سهروردی بازتابی از اساس دیدگاه معرفت‌شناسانه [اشراقی] است. یعنی حکمت اشراق، مبتنی بر مشاهدات و تجربیات عرفانی از کل واقعیت است نه بر تعریف اشیاء متعدّد در واقعیت. نظریۀ تعریف سهروردی بازتابی از اساس دیدگاه معرفت‌شناسانه [اشراقی] است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Illuminated (īşrāqῑ) knowledge in Suhrawardῑ’s Thought
نویسنده [English]
- sima Sadat noorbakhsh
professor
چکیده [English]
Suhrawardῑ does not consider the Peripatetic method of definition to be valid for knowledge. Also, the desired goal of Illuminative (ishrāqῑ) knowledge is a kind of complete knowledge that is known with certainty. This knowledge is only the knowledge of the essence that has united with the unchanging, eternal forms. For Suhrawardῑ, the stringent philosophical conditions for the possibility of knowledge were not unprecedented. According to him, formal validity is determined by discursive wisdom. However, he distinguishes discursive knowledge from intuitive knowledge, considering the latter to be superior. According to Suhrawardῑ, the subject’s experience is the most valid type of knowledge, which he calls a “sāniḥ e nūrῑ”. This knowledge refers to mystical experience. According to Suhrawardῑ, this experience is the basis for the emergence of discursive philosophy and is methodically created with demonstration. The validity of these syllogistic arguments depends on the experience of the subject. According to him, man does not analyze a thing to know it, but rather gains knowledge by intuitively understanding the overall reality and then intuitively analyzing it. That is, philosophy of illumination (ḥikmat al-ishrāq) is based on observations and mystical experiences of the whole reality, not on the definition of numerous things in reality. Suhrawardῑ’s theory of definition reflects the basis of [Illuminationist] epistemological viewpoint.
کلیدواژه‌ها [English]
- Illuminationist knowledge"
- Suhrawardῑ"
- intuition"
- Observation"
- "
- Self-Knowledge"
)